مدل هیسیگ (Û²Û°Û°Û°) از چهار ÙØ±Ø§ÛŒÙ†Ø¯ زیر تشکیل شده است:
خلق دانش: این امر به توانایی یادگیری و ارتباط بر میگردد. توسعه این قابلیت، تجربه تسهیم دانش، ایجاد ارتباط بین ایدهها و ساختن ارتباطهای متقاطع با دیگر موضوعات، از این اهمیت کلیدی برخوردار است.
ذخیره دانش: به عنوان دومین عنصر مورد نیاز مدیریت دانش است Ú©Ù‡ از طریق آن، قابلیت ذخیره سازمان ÛŒØ§ÙØªÙ‡Ø§ÛŒ Ú©Ù‡ امکان جستجوی سریع اطلاعات، دسترسی به اطلاعات برای کارمندان دیگر Ùˆ تسهیم موثر دانش ÙØ±Ø§Ù‡Ù… میشود، به وجود میآید. در این سامانه باید، دانشهای لازم به آسانی برای Ø§Ø³ØªÙØ§Ø¯Ù‡ همگان ذخیره شود.
نشر دانش: این ÙØ±Ø§ÛŒÙ†Ø¯ به توسعه یک Ø±ÙˆØ Ø¬Ù…Ø¹ÛŒ Ú©Ù‡ در آن Ø§ÙØ±Ø§Ø¯ به عنوان همکاران در جهت دنبال کردن اهدا٠مشترک، Ø§ØØ³Ø§Ø³ پیوستگی به هم داشته Ùˆ در ÙØ¹Ø§Ù„یت هایشان به یکدیگر وابسته اند،کمک میکند.
بکارگیری دانش: چهارمین ÙØ±Ø§ÛŒÙ†Ø¯ØŒ از این ایده آغاز میشود Ú©Ù‡ ایجاد دانش، بیشتر توسط کاربرد عینی دانش جدید میسر است. این عنصر، دایره ÙØ±Ø§ÛŒÙ†Ø¯ مرکزی مدیریت دانش Ù…ØªØØ¯ را تکمیل میکند.