عمده‌ترین مطالعه در زمینه رابطه ابعاد مختلف فرهنگی و مدیریت دانش به مطالعه لاوسن (2003) برمی‌گردد. مقیاس لاوسن در زمینه ارتباط مدیریت دانش با نوع فرهنگ حاکم برسازمان تنظیم شده است. براساس دیدگاه لاوسن مدیریت دانش شش بعد دارد:
1- خلق دانش (دانش آفرینی)
2- جذب دانش
3- سازماندهی دانش
4- ذخیره دانش
5- انتشار دانش
6- بکارگیری دانش
لاوسن چهار نوع فرهنگ را نیز متناسب با این ابعاد معرفی کرده است. لاوسن از طبقه‌بندی فرهنگ، کویین و کامرون استفاده کرده است. در واقع کویین و کامرون (1999) در چارچوب ارزش‌های رقابتی خود چهار نوع فرهنگ را شناسایی کرده‌اند:
1- فرهنگ گروهی
2- فرهنگ ویژه‌سالاری
3- فرهنگ بازاری
4- فرهنگ سلسله‌مراتبی
لاوسن از این چهار طبقه فرهنگی استفاده کرده است.
